Bokmålsordboka
nordire, nordirlender, nordirlending
substantiv hankjønn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en nordire | nordiren | nordirer | nordirene |
| en nordirlender | nordirlenderen | nordirlendere | nordirlenderne |
| en nordirlending | nordirlendingen | nordirlendinger | nordirlendingene |
Betydning og bruk
person fra Nord-Irland