Bokmålsordboka
grunnutdanning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
grunnutdannelse
substantiv hankjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en grunnutdannelse | grunnutdannelsen | grunnutdannelser | grunnutdannelsene |
| en grunnutdanning | grunnutdanningen | grunnutdanninger | grunnutdanningene | |
| hunkjønn | ei/en grunnutdanning | grunnutdanninga | ||
Betydning og bruk
grunnleggende eller elementær utdanning innenfor et fagområde
Eksempel
- grunnutdanningen som blir tilbudt, er for dårlig;
- allmenn verneplikt medfører at svært mange får en militær grunnutdanning