Bokmålsordboka
attre
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å attre | attrer | attra | har attra | attr!attre! |
| attret | har attret | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| attra + substantiv | attra + substantiv | den/det attra + substantiv | attra + substantiv | attrende |
| attret + substantiv | attret + substantiv | den/det attrede + substantiv | attrede + substantiv | |
| den/det attrete + substantiv | attrete + substantiv | |||
Betydning og bruk
- flytte, dra tilbake;få til å gå baklengs
Faste uttrykk
- attre segrefleksivtgå fra noe en har sagt, lovet eller lignende