standhaftig
adjektiv
Opphav
av lågtysk standhaftichTyding og bruk
som står fast og ikkje gjev etter for motgang, freistingar eller vanskar;
uthaldande, viljesterk
Døme
- han har ført ein standhaftig kamp for fridom;
- dei har vore standhaftige og tolmodige
- brukt som adverb:
- ho har stått standhaftig på krava