Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verst 1

substantiv hankjønn

Opphav

russisk versta

Tyding og bruk

eldre russisk lengdemål

Døme

1 verst er 1066,77 m

verst 2

adjektiv

Opphav

norrønt ve(r)st, av vond; jamfør verre

Tyding og bruk

dårlegast;
mest uheldig
Døme
- det gjekk verst i kjemi;
- i verste fall
- som substantiv:
  det var det verste du kunne ha gjort
mest utriveleg;
mest fråstøytande;
mest hårreisande
Døme
- Nils var verst;
- verst var klimaet;
- det blir verst for deg (sjølv)
- det verste står att;
  det er det verste eg har høyrt!

Faste uttrykk

ikkje så verst
etter måten bra

Fann du ordet du leita etter?