cymbal, cymbel, symbal, symbel
substantiv hankjønn
Uttale
symbaˊl; syˊmbelOpphav
gjennom latin; frå gresk kymbalonTyding og bruk
- slagverkinstrument med ei eller fleire metallplater som ein slår på eller mot kvarandre;
- mellomaldersk klokkespel (2)
- hakkebrett (1, 2) med klaviatur
- orgelrøyst med høge overtonar