plate
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt plata, gjennom lågtysk; frå gresk platys ‘flat, brei’Tyding og bruk
- tynt, flatt stykke;
Døme
- plater av bølgjeblekk
- som etterledd i ord som
- jernplate
- sjokoladeplate
- sponplate
- rundt, skiveforma lagringsmedium for musikk;musikkutgjeving på slikt medium
Døme
- spele inn ei plate;
- han melde plata i avisa
- som etterledd i ord som
- cd-plate
- grammofonplate
- lp-plate
Faste uttrykk
- hakk i platastadig oppattaking av noko kjent
- slå ei platefortelje ei skrøne, ei kvit løgn; lyge, bløffe