kva
pronomen
Opphav
norrønt hvat n; eigenleg n av kven (2Tyding og bruk
særleg om ting:
- brukt som (substantivisk) spørjeord i direkte spørsmål:
Døme
- kva sa du?
- kva er klokka?
- kva har det med saka å gjere?
- kva skal gjerast?
- om eg ikkje gjer det, kva da? – korleis blir det da?
- kva no? – korleis skal vi ordne oss no?
- kva med å ta bussen? – skal vi kanskje ta bussen?
- vi blir til i morgon, kva? – ikkje sant?
- kva for (ei) bok les du på?
- kva for (nokre) bøker har du lånt?
- som adjektiv:
- kva bok les du på?
- kva slag(s) ost liker du best? – jamfør slag II og slags
- brukt som (substantivisk) spørjeord i usjølvstendige spørjesetningar:
Døme
- ho sa ikkje kva ho heitte;
- veit du kva? – veit du det same som eg veit?
- nei, veit du kva! – no går du for langt, dette er for drygt
- brukt som ubunde relativord med allmenngjerande tyding:
Døme
- gjer kva du vil for meg;
- dei betaler kva det skal vere;
- koste kva det koste vil;
- det er utruleg kva du kan få deg til å seie