knuse
knusa
verb
Opphav
jamfør norrønt knosa ‘slå, klemme, knuse’ og knúska ‘dengje’Tyding og bruk
- slå eller klemme fast masse til mindre delar
Døme
- bli knust under noko;
- knuse eit glas
- øydeleggje, slå ned;jamfør knusande
Døme
- knuse eit opprør;
- vere knust av sorg;
- eg skal knuse deg!
- bli knust
Døme
- han kasta stein på vindauget, så glaset knuste