knopp
substantiv hankjønn
Opphav
av lågtysk knoppe, knuppe; samanheng med knubb (1Tyding og bruk
- i botanikk: ungt, lite utvikla skot i eit vekstpunkt
Døme
- blomsteren står i knopp
- i zoologi: utvekst på mordyr eller celle som utviklar seg til eit eige individ