Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

adjektiv

frå lågtysk; same opphav som fersk

som ikkje har byrja å tape seg;
fersk, god, uskjemd, rein
Døme
- friske grønsaker;
- friske egg;
- frisk blomstrar;
- fylle på friskt vatn;
- sleppe inn frisk luft;
- ha frisk pust
fornya, uveikt
Døme
- friskt mot;
- sleppe til friske krefter;
- leve i friskt minne
nyleg hend eller laga;
fersk
Døme
- friske spor;
- friske inntrykk
som har god helse;
sunn (1), bra (2);
motsett sjuk
Døme
- bli frisk etter sjukdomen;
- ikkje kjenne seg heilt frisk;
- vere frisk og sterk;
- ho vart frisk av lungebetennelsen
livleg, kvikk, feiande
Døme
- friske fargar;
- frisk musikk;
- frisk vind;
- friskt tråv;
- friske fråspark;
- han var ein frisk kar
- brukt som adverb
  det brann friskt
direkte (3), vågal, uredd
Døme
- vi må tole såpass frisk tale
forfriskande, kveikjande, svalande;
kald
Døme
- friskt vêr;
- ta seg eit friskt bad;
- det er friskt ute no