fiende
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt fjándi, opphavleg presens partisipp av fjá ‘hate’Tyding og bruk
- person som ynskjer eller prøver å motarbeide, skade eller øydeleggje ein annan;person ein har eit dårleg forhold til;
Døme
- vener og fiendar;
- ha mange fiendar;
- argaste fienden min
- person som aktivt motarbeider ein institusjon, idé eller liknande;
Døme
- fiendar av systemet;
- ein fiende av overdriven kommersialisme
- i bunden form eintal: gruppe, væpna styrke, stat eller liknande som ein kjempar mot i krig eller konflikt
Døme
- slå fienden