bensin
substantiv hankjønn
Uttale
bensiˊnOpphav
av tysk Benzin; av benzoTyding og bruk
flyktig og lett tenneleg væske som er ei blanding av fleire hydrokarbon, og som særleg er nytta til drivstoff
Døme
- bensin kan framstillast med å destillere jordolje;
- fylle bensin
- som etterledd i ord som
- bilbensin
- flybensin
- tungbensin
Faste uttrykk
- helle/kaste bensin på båletfå ein situasjon til å eskalere;
forsterke ein verknad- partiet kasta bensin på bålet med halvrasistiske utsegner