ansikt
substantiv inkjekjønn
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtysk , opphavleg ‘det ein ser på’Tyding og bruk
Faste uttrykk
- ansikt til ansiktrett imot kvarandre
- stå ansikt til ansikt
- miste ansiktoppleve (offentleg) skam
- opp i ansiktettil ein annan på ein beintfram måte
- lyge ein rett opp i ansiktet;
- ho ler han opp i ansiktet
- redde ansiktunngå tap av prestisje
- skjere ansiktlage stygge grimasar
- slag i ansiktetsterk, uventa krenking
- situasjonen er ein tankevekkjar, eit slag i ansiktet
- vise sitt sanne ansiktvise kva ein eigenleg vil eller kva for eigenskapar eller synspunkt ein har