aller
adverb
Opphav
genitiv fleirtal av norrønt allr ‘all’Tyding og bruk
forsterkande føre superlativ: av alle (alt)
Døme
- aller best, helst, mest, størst;
- som aller snarast – ei snarvending
Faste uttrykk
- det aller heilagastedet høgheilage;
skjemtande: (oftast) bestestova, kontoret til sjefen - ikkje så aller verstbrukeleg