saks 1
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt sǫx, fleirtal av sax n ‘sverd, stor kniv’; samanheng med latin secare ‘skjere’Tyding og bruk
- reiskap som har to motståande blad med handtak, og som ein bruker til å klippe med
Døme
- brodersaks;
- hagesaks;
- kjettingsaks;
- sauesaks;
- klippe med saks
- fangstreiskap med to jernbøylar som kan klappe saman
Døme
- å fange dyr i saks er no forbode
- vanskeleg stode ein er komen i, uhell
- gå, sitje i saksa
- gripereiskap hos hummar, krabbe og visse andre leddyr