saft
substantiv hokjønn
Opphav
frå tysk; samanheng med save (1 og sevje (1Tyding og bruk
- væske som finst i planter, bær og frukt
Døme
- saft og sevje;
- presse safta av ein sitron
- som etterledd i ord som
- bjørkesaft
- fruktsaft
- mjølkesaft
Døme
- lage saft av rips og bringebær;
- blande saft og vatn;
- ta seg eit glas saft
- som etterledd i ord som
- råsaft
- solbærsaft
- væske som finst i kroppen til dyr og menneske
- som etterledd i ord som
- magesaft
- kraft og energi;
Døme
- ei tale utan saft og kraft;
- ha saft i fråsparka;
- safta gjekk etter kvart ut av laget