religion
substantiv hankjønn
Opphav
frå latin ‘age, gudsdyrking’Tyding og bruk
- tru på at det finst andre eksistensformer eller høgare makter enn dei ein kjenner frå den sanselege verda, meir eller mindre blanda med kultus og etikk;ofte: gudstru;religiøs overtyding
Døme
- den kristne, den buddhistiske religionen
- i den vidaregåande skulen: fag som skal gje innsyn i ymse former for religionar og religiøs kultus og etikk, i regelen med hovudvekt på kristendomskunnskap