reddik
substantiv hankjønn
Opphav
frå lågtysk; av latin radix ‘rot’Tyding og bruk
- plante i krossblomsterfamilien med knollar på rot og underjordisk stengel;Raphanus sativus
Døme
- dyrke reddikar
- etande knoll frå planta reddik (1)
Døme
- skjere reddiken i tynne skiver