montere
montera
verb
Opphav
gjennom fransk, frå mellomalderlatin ‘førebu, ruste ut (til hest)'; opphavleg ‘klatre til topps, stige til vêrs’, av latin mons ‘fjell’Tyding og bruk
setje saman (til bruk), setje på plass, feste
Døme
- montere bilar;
- montere dei ulike delane til eit klesplagg;
- nye dekk blir monterte gratis