krise
substantiv hankjønn eller hokjønn
Opphav
gjennom tysk og fransk; frå gresk krisis ‘avgjerd’Tyding og bruk
- vanskeleg eller farleg situasjon med akutte problem
Døme
- ei krise i verdsøkonomien;
- krise i regjeringssamarbeidet;
- krisa i helsetenesta
- akutt psykisk problem;sterk svinging i sinnstilstanden
Døme
- gå gjennom ei religiøs krise
- avgjerande vendepunkt i ein sjukdom
Døme
- pasienten har kome seg over krisa