konsert
substantiv hankjønn
Opphav
frå italiensk ‘overeinskomst, samklang’; av latin concertare ‘stridast’Tyding og bruk
- offentleg framføring av musikk
Døme
- halde konsert;
- gå på konsert
- musikkverk for soloinstrument og orkester
Døme
- konsert for fiolin og orkester