dublé, duble
substantiv hankjønn
Uttale
dubleˊOpphav
frå fransk; av dublereTyding og bruk
- metall trekt med eit tynt lag av finare metall, oftast gull
Døme
- eit ur i dublé
- det å skyte to stykke vilt ved å fyre av begge geværløpa samstundes;det å dublere (4);jamfør dublett (2)
- støyt som ein dublerer ei biljardkule med