bror
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt bróðirTyding og bruk
- gut eller mann i høve til den eller dei som han har éin eller begge foreldra sams med
Døme
- eldste broren min skal gifte seg;
- dei to brørne hadde lite med kvarandre å gjere
- særleg i fleirtal: mann eller folk i høve til person(ar) av annan nasjon eller andre grupper i same folket;
Døme
- våre grannar og brør, svenskane og danskane;
- brørne i losjen
- medlem av munkeorden;jamfør lekbror og ordensbror
Døme
- bror Johannes