bot
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt bót; samanheng med bate (1 og betre (1Tyding og bruk
- pengesum som må betalast som straff eller soning for eit brotsverk eller ei misferd
Døme
- få ei bot for råkøyring
- soning av synd;moralsk betring
Døme
- love bot og betring
- (tøy)lapp over noko som er skadd eller sundrive
Døme
- ei brok med bøter på knea