affinitet
substantiv hankjønn
Uttale
afiniteˊtOpphav
av latin affinitas ‘nær samanheng’Tyding og bruk
- kraft som gjer at kjemiske stoff søkjer saman og lagar ny(e) sambinding(ar)
Døme
- ha høg affinitet
Døme
- ha affinitet til noko;
- ha affinitet for det poetiske