Nynorskordboka
ærekrenkar, ærekrenkjar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ærekrenkar | ærekrenkaren | ærekrenkarar | ærekrenkarane |
ein ærekrenkjar | ærekrenkjaren | ærekrenkjarar | ærekrenkjarane |
Tyding og bruk
person som ærekrenkjer;