Artikkelside

Nynorskordboka

-bu 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein -bu-buen-buar-buane

Opphav

norrønt búi ‘innbyggjar’

Tyding og bruk

etterledd i nemning for person som er frå den staden eller ein slik stad som førsteleddet nemner;
i ord som fjellbu, fjordbu og jærbu