Nynorskordboka
vulkan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vulkan | vulkanen | vulkanar | vulkanane |
Opphav
frå latin av Vulcanus, namn på den romerske eldguden, som dei trudde hadde smie i vulkananeTyding og bruk
- stad der smelta stein, damp og gass bryt fram frå jorda;eldsprutande fjell;eldberg
- det spruta eld og rann lava frå vulkanen;
- ein slokna vulkan
- i overført tyding:
Faste uttrykk
- leve på ein vulkanleve under svært ustabile, utrygge tilhøve