Artikkelside

Nynorskordboka

volutt

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein voluttvoluttenvoluttarvoluttane

Opphav

gjennom fransk og, italiensk; frå latin volutus ‘ihoprulla’ av volvere ‘rulle, snu’

Tyding og bruk

i bygningskunst og treskurd: ornamentalt spiralforma motiv (til dømes på jonisk søylehovud)