Nynorskordboka
veikne
veikna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å veiknaå veikne | veiknar | veikna | har veikna | veikn!veikna!veikne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| veikna + substantiv | veikna + substantiv | den/det veikna + substantiv | veikna + substantiv | veiknande |
Tyding og bruk
bli veik, maktlaus;
miste krafta si
Døme
- veikne i føtene
Faste uttrykk
- veikne avtrøytne;
om lyd: kverve