Artikkelside

Nynorskordboka

vanvit, vanvett

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit vanvett	vanvettet	vanvett	vanvetta
eit vanvit	vanvitet	vanvit	vanvita

Opphav

norrønt vanvit

Tyding og bruk

uroleg og nervøs sinnstilstand
Døme
- han driv ho til vanvit
dumskap, toskeskap
Døme
- dette er vanvit!

Faste uttrykk

det glade vanvit
noko som er fullstendig ufornuftig