Nynorskordboka
utpint
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utpint | utpint | utpinte | utpinte |
Tyding og bruk
som er svekt på grunn av mangel på næring;
utarma, utmagra, medteken
Døme
- eit utpint menneske;
- utpint jord
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utpint | utpint | utpinte | utpinte |