Nynorskordboka
unemneleg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
unemneleg | unemneleg | unemnelege | unemnelege |
Tyding og bruk
- som ein ikkje finn ord for;ikkje til å skildre
Døme
- unemneleg naud, redsle, lengt – useieleg, sterk;
- ei unemneleg kjensle – vag, udefinerleg
- som ikkje kan nemnast med sitt rette namn
Døme
- dei unemnelege – underbuksene
- ikkje nemneverdig;
Døme
- unemneleg (med) nedbør