Nynorskordboka
umelteleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| umelteleg | umelteleg | umeltelege | umeltelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| umeltelegare | umeltelegast | umeltelegaste |
Opphav
jamfør melteTyding og bruk
som ikkje lèt seg melte;
Døme
- maten er umelteleg