Nynorskordboka
trompet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trompet | trompeten | trompetar | trompetane |
Opphav
gjennom tysk eller fransk; frå italiensk trombetta, diminutiv av tromba ‘basun’Tyding og bruk
messingblåseinstrument med skarp klang, oftast stemt i B
Døme
- blåse ein lang støyt i trompeten;
- blåse på trompet;
- spele trompet i orkesteret