Nynorskordboka
tingsvitne
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tingsvitne | tingsvitnet | tingsvitne | tingsvitna |
Tyding og bruk
om eldre forhold: vitne eller vitneprov for eit ting (2, 4)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tingsvitne | tingsvitnet | tingsvitne | tingsvitna |