Nynorskordboka
tambur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tambur | tamburen | tamburar | tamburane |
Opphav
gjennom fransk og, spansk; frå arabisk opphav kanskje persiskTyding og bruk
- rund, sylinderforma ting som liknar ei tromme, til dømes broderiramme eller valse i papirmaskin
- i arkitektur: sylindrisk bygningsdel som ber ein kuppel