Nynorskordboka
tafatt
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
tafatt | tafatt | tafatte | tafatte |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
tafattare | tafattast | tafattaste |
Opphav
av gammalsvensk tag ‘tak’ og far ‘få(talig)'Tyding og bruk
Døme
- den tafatte haldninga til leiinga;
- han er tafatt og tilbakehalden