Nynorskordboka
syndikat
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit syndikat | syndikatet | syndikat | syndikata |
Opphav
gjennom fransk, opphavleg frå gresk syndikos ‘advokat’, av gresk syn- og dike ‘rettferd’; jamfør syn-Tyding og bruk
gruppe av verksemder eller næringsdrivande som samarbeider for å påverke eller få herredøme over marknaden