Nynorskordboka
sum 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sum | summen | summar | summane |
Opphav
gjennom lågtysk, tysk; frå latin eigenleg f av summus adjektiv ‘høgast’Tyding og bruk
- resultat som ein får når ein legg saman tal
Døme
- summen av 2 pluss 4 er 6;
- summen av all røynsle – all røynsle til saman;
- i samla sum – til saman, samanlagd
- mengd med pengar, talfeste verdiar
Døme
- arbeidet kosta svære summar;
- arve ein pen sum