Nynorskordboka
strå 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit strå | strået | strå | stråa |
Opphav
norrønt stráTyding og bruk
- (avriven og tørka) stengel av gras eller halvgras
- grasstrå;
- halmstrå;
- høystrå;
- tyggje på eit strå
- eit tak av strå;
- byggen var kort i strået
Faste uttrykk
- eit strå kvassarelitt betre
- bortelaget var eit strå kvassare enn heimelaget
- høgt på stråmed høg sosial stilling
- trekkje det lengste stråetvinne, sigre
- trekkje strå omdra lodd om