Nynorskordboka
aleinefar, åleinefar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein aleinefar | aleinefaren | aleinefedrar | aleinefedrane |
| ein åleinefar | åleinefaren | åleinefedrar | åleinefedrane |
Tyding og bruk
far (1, 1) som er aleineforelder