Nynorskordboka
strikk 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein strikk | strikken | strikkar | strikkane |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
elastisk band eller snor;
gummistrikk
Døme
- ei bukse med strikk i livet;
- setje ein strikk på pakka