Nynorskordboka
straff
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei straff | straffa | straffer | straffene |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
rådgjerd eller gjengjeld for brotsverk, misgjerd eller ulydnad;
refsing, tukting
Døme
- mild straff;
- få straff som fortent
- som etterledd i ord som
- disiplinærstraff
- dødsstraff
- fengselsstraff
- tilleggsstraff
Faste uttrykk
- sone straffa sisitje i fengsel;
bøte for ei misferd