Nynorskordboka
stand-in
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stand-in | stand-inen | stand-inar | stand-inane |
Uttale
stænˊdinnOpphav
frå engelsk ‘stå inn’Tyding og bruk
person som går inn i staden for ein annan;
avløysar, vikar
Døme
- i dei farlegaste scenene måtte filmskodespelaren ha stand-in;
- dei steppa inn som stand-inar på kort varsel