Nynorskordboka
stamme 1
substantiv hankjønn eller hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein stamme | stammen | stammar | stammane |
| hokjønn | ei stamme | stamma | stammer | stammene |
Opphav
lågtysk; samanheng med stå (3Tyding og bruk
- del av eit tre som bind saman rota og greinene;
Døme
- trestamme;
- ei tjukk stamme
- i språkvitskap: del av eit ord som er att når bøyingsendingar er tekne bort;
Døme
- germanske stammar
- (fast, opphavleg) bestand av ei dyre- eller planteart
- etterledd i ord som
- torskestamme
- viltstamme