Artikkelside

Nynorskordboka

spiss 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein spiss	spissen	spissar	spissane

Opphav

frå lågtysk; tysk

Tyding og bruk

kvass, skarp ende;
brodd, odd, topp (2
Døme
- knivspiss;
- nålespiss;
- pilspiss;
- ei nål endar i ein spiss
- fremste delen av noko
  gå i spissen av 17. mai-toget
- leiar, toppfigur
  spissane i fagrørsla
spelar i fremste lagdelen i fotball og liknande;
frontspelar
Døme
- spele spiss;
- eit lag har til vanleg to el. tre spissar
skjerpande smakstilsetjing
Døme
- setje ein spiss på sausen med litt raudvin

Faste uttrykk

i spissen for
i leiinga av;
i brodden for
stå i spissen for arbeidet;
gå i spissen for å samle inn pengar
setje ein spiss på
gjere ekstra godt;
auke verknaden av
turistane tykte vêret sette ein spiss på opplevinga