Nynorskordboka
spion
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein spion | spionen | spionar | spionane |
Opphav
gjennom tysk, frå italiensk av spiare ‘speide’; opphavleg frå germanskTyding og bruk
person som driv spionasje;
person som i løynd speidar på og granskar noko
Døme
- sende ut spionar