Nynorskordboka
sonate
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sonate | sonaten | sonatar | sonatane |
Opphav
frå italiensk av; latin sonare ‘lyde’Tyding og bruk
musikkstykke i fleire satsar for piano eller eit anna instrument saman med piano
Døme
- ein sonate for cello og klaver